Nie odpowiem.Ja.Kropla w oceanie ludzkości<br />
Zagubiona w wiekach i czasie,zagubiona w wirze,<br />
który słabszych zzsysał<br />
Gdy na płyciźnie nurt zwalniał,nasycałam sobą <br />
ziarenka piasku<br />
wysublimowana,unoszona przez wiatr,czasteczka <br />
chmury<br />
Nadal nie wiedziałam...<br />
Pytałeś uparcie.Pomyślałam:<br />
Widać byłam i jestem ważna,<br />
widac znaczę coś w planie Bożym...<br />
<br />
Nim dopłynę,pojmę[i logarytmy nie od razu<br />
zrozumiałam],<br />
Ze "przemijanie ma sens"i ma sens życie chorego <br />
w hospicjum<br />
i dziecka autystycznego i niedołężnego starca.jest sens<br />
w rozkwitaniu tulipanów i opadaniu płatków piwonii,<br />
w bólu i szczęściu<br />
Wszyscy uparcie pytamy o kres,<br />
wtopienie sie w wieczność,o odejście.<br />
Ty wracasz do początku!<br />
<br />
Tak trudniej:pod górę iść,<br />
rozgarniać gąszcz roślin<br />
przedzierac sie przez nieodgadnione<br />
i badac owo zdanie:"Na poczatku było Słowo"<br />
<br />
Ono chyba naprawde jest sensem wszechrzeczy,<br />
może więc i strumień tu ma swój początek?<br />
<br />
Pamięci Papieża Jana Pawła II,<br />
który przejął klucze królestwa<br />
<br />
<br />
