Na Tytaniku orkiestra wciąż gra

karioka83

Dołączył:2011-10-04 13:19:42

Miasto:Wroclaw

Wiek:brak

Rozległe, głównie humanistyczne. Wszelkie piękno zaklęte w poezji, naturze, muzyce, sztuce, drugim człowieku... Zawodowo literatura, psychologia. Hobbystycznie- teatr, fotografia, turystyka. Z uprawianych sportów pływanie, tenis stołowy.

Najwięcej mówią o mnie moje wiersze... ;) A tak po za tym w miejscu, gdzie kończą się plecy mam pieprzyki ułożone w kształt znaku zapytania... ;) I niech tak zostanie... :)) Wieczna niewiadoma...

Średnia ocen: 9

Głosów: 9

Komentarzy: 11

przez pryzmat

czas za plecami, dro...

wiosenne haiku

kosmiczny odlot

po roku

Dla dzieci

Erotyczne (+18)

Miłosne

O przyjaźni

O sobie

O szczęściu

O zwierzętach

O życiu

Mitologia

Tęsknota

Humoreska

Pamięć

Melancholia

Świat

Inne

Mroczne

O śmierci

Egzystencjalne

Katastroficzne

Przemijanie

Wspomnienia

Smutne

Od siebie

O wierze

Natura

Patriotyzm

A A A

przed świątynią muzyki
barykada
worków z piaskiem

zagrożenie powodzią

a wewnątrz ... Symfonia nr 4
Dymitra Szostakowicza
zamieniła budynek filharmonii
w arkę płynącą po rozszalałym
oceanie
orkiestra grać nie przestaje

w sześćdziesiąt minut cała wieczność

dyrygent niczym demiurg
na dziobie okrętu
stwarza światy ruchem batuty
krwawa historia
ludzkie namiętności
gwałtowność natury
rozsadzają ściany budowli

zakrzywia się czas i przestrzeń

słychać rżenie koni
świst bata
galop tysięcy rumaków
coraz szybszy
corazszybszy
szybszy
szaleństwo w oczach
nozdrza rozdęte
piana toczy się z pysków
strach - pot - krzyk - krew
kakofonia dźwięków
galopada po rozjuszonej tafli
oceanu

przemknęli

uspokaja się rytm serc
coraz ciszej ... coraz wolniej ...
arka unosi się na wodach
potopu
orkiestra niczym zaklęci strażnicy
niebieskich bram
na baczność

chwila jak wieczność

barykada z worków z piaskiem
zagrożenie odeszło
nie na zawsze

orkiestra grać ...

Aby dodać komentarz musisz się zalogować.

karioka83

(01:06:02, 18.10.2011)

To był wiersz napisany w zeszłym roku w maju w wieczór poprzedzający drugą falę powodzi we Wrocławiu. Byłam urzeczona postawą członków orkiestry symfonicznej filharmonii! Nie bacząc na worki z piaskiem, którymi obłożony był budynek filharmonii grali do końca...I to jak grali!!! Jedną z najwspanialszych symfonii Szostakowicza... To było niezwykle doświadczenie!

karioka83

(01:06:10, 18.10.2011) Ostatnia aktualizacja: 01:08:22, 18.10.2011

Wkleiło mi się trzy razy... Wobec tego- pozdrawiam Tereniu! Ty zawsze mnie zainspirujesz do dania jakiegoś wiersza! :) Buziaki :*

karioka83

(01:06:11, 18.10.2011) Ostatnia aktualizacja: 01:08:37, 18.10.2011

Józef Tomoń

(13:51:11, 18.10.2011)

Super;;]Pozdrawiam pięknie;]

Wiktor Goriaczko

(16:14:40, 18.10.2011)

wam we Wrocławiu zawsze się powodziło, i to nawet dwa razy w roku - tobie na bazie worków z piaskiem udało się oddać atmosferę walki z przemocą żywiołów . bardzo udana parabola; Szostakowicz robiący uniki przed stalinizmem złączony z orkiestrą Titanica tonącą z heroiczną pokorą - zusammen mit dem Philharmonischen Breslauer - wunderbar!

karioka83

(01:06:47, 19.10.2011)

Teresko, rozbroiłaś mnie tym komentarzem :D Żałuję ,że wczoraj nie mogłam tu zajrzeć... Dobrej, spokojnej nocy! Pozdrawiam :)

karioka83

(01:11:06, 19.10.2011)

Sebastianie, niezmiernie się cieszę ,że mój ,,Tytanik i grany na nim Szostakowicz, tak Cię poruszył,że nie tylko zalogowałeś się z pracy , by dać mi komentarz, ale nawet sam opublikowałeś swój przepiękny muzyczny wiersz! :)) Zaraz się do niego dobiorę ;))

karioka83

(02:38:19, 19.10.2011)

Dziękuję , Józefie :) Cieszę się ,że wiersz się spodobał! Zachęcam też do wysłuchania Szostakowicza :)

karioka83

(02:54:18, 19.10.2011)

A 4 Symfonię Szostakowicza radzę słuchać w wykonaniu Berlińskiej Orkiestry Symfonicznej, chyba ,że u mnie we Wrocławiu na żywo w filharmonii ;))