"COGITO, ERGO SUM" - "COITO, ERGO SUM"
cisza zmęczeniu w kącie uległa
a nad sercem serce unisono,
pościel ostatnim oddechem zbiegła
na wprost ku rozpostartym ramionom.
potrzebują tlenu znajome znowu i nieznane,
usta stemplem ust głucho zamknięte
naskórki tarciem spełnienia oswajane
szans nie posiadają na nic więcej.
2008.10.08.