zrób to wreszcie niebanalnie

Wiktor Goriaczko

(14:41:55, 23.10.2011)

bardzo lubię takie widzenie seksualizmu u kobiety z odniesieniem kynologicznym - rzadko kiedy kobiety doceniają umiejętność posługiwania się językiem how , how do you du? - I can do it with pleasure!

copelza

(17:16:16, 23.10.2011)

w zasadzie jestem za, dosłownie i w przenośni, ale dalej twierdzę, że w języku polskim piszemy w poziomie. męczą mnie teksty w których nie widać końca, bo jak dochodzę do ww, nie pamiętam o czym był początek:(

karioka83

(19:30:44, 23.10.2011)

Elu... Powiedziałam:,, odrobina perwersji... ;) I przymrużam oko... ;)

karioka83

(21:12:11, 23.10.2011)

Yeti- rozbawiłeś(aś) mnie setnie swoim komentarzem :D Ale żeby pomóc ci nieco w odczytaniu wiersza- prześlę czyjś komentarz do niego i radzę też wysłuchać piosenki Perfektu, której fragm. stanowi motto mojego tekstu... ,,chylę czoła przed takim lirycznym pomysłem. Tylko ktoś mocno osadzony w kulturze może w jednym tekście, na pozór żartobliwym, pomieścić tyle ważnych odniesień literacko artystycznych. Problem ars poetica potraktowany nietypowo jako wskazanie dla czeladnika w poezji. U mistrzyni podziwiam niebanalne bicz ze słów pod pysk powąchaj jak smakują.

yeti

(21:35:42, 23.10.2011)

twój bełkotliwy komentarz świadczy tylko o daleko posuniętej bezradności , tudzież niczym nieuzasadnionym poczuciu dokonania czegoś wielkiego, czego de facto, rzecz jasna, nie jesteś w stanie dokonać ze względu na własne ograniczenia. Podpieranie się cytatami jakiegoś tam perfectu (???) nic nie wnosi, podkreśla jedynie twoje zakłamanie w całej materii. Na przyszłość proponuję mniej tandetnej szpanerki a la lichy wsiowy erotyzm, a więcej myślenia nad tym co piszesz, bo póki co to marny bełkot.

karioka83

(22:58:36, 23.10.2011)

Tamaro- pozdrowienia dla pieska ;))

karioka83

(18:30:02, 30.10.2011)

Tak, przypominam sobie , Aniu Twój wiersz i tamtą sytuację! Pamiętam też,że wówczas również odniosłam się do Twojego wskazania na pewne podobieństwa między naszymi tekstami. Żyłam wówczas zupełnie czym innym i mój wiersz tylko przypadkowo jest podobny do Twojego. Mimo pewnego podobieństwa składniowego i tego,że jest tu postać psa i zwroty do niego, to wiersz metatekstowy, o problemach dotyczących tworzenia poezji, doboru oryginalnych metafor ( był bezpośrednią reakcją na sposób zachowania pewnej osoby na innym portalu- wiesz chyba , o kogo chodzi- o M.), ma także oczywiście podtekst erotycznej gry między kobietą i mężczyzną. Podobieństwa do Twojego wiersza Aniu są niezamierzone. Czytałam Twój wiersz, ale nie pamiętałam o nim w chwili pisania swojego. Może i podświadomie jakieś figury z tego wiersza zapadły we mnie. Ale tak jest ze wszystkim. Nasiąkamy- nawet podświadomie tym, co czytamy, czego słuchamy... Pozdrawiam, Aniu. Mam nadzieję ,że nie masz mi tego za złe.