spragniona miłości
biegnie na przełaj
boso i bez ostróg
łza spływająca z policzka
żłobi drogę do szczęścia
* z inspiracji wierszem noemitki ,, historia pewnej łzy"
Czy na pewno chcesz usunąć swoje konto?
Usunąć użytkownika z listy znajomych?
Czy usunąć zaznaczone wiadomości z kosza?
Czy chcesz usunąć ten utwór?
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
informacje o użytkowniku
zainteresowania
Rozległe, głównie humanistyczne. Wszelkie piękno zaklęte w poezji, naturze, muzyce, sztuce, drugim człowieku... Zawodowo literatura, psychologia. Hobbystycznie- teatr, fotografia, turystyka. Z uprawianych sportów pływanie, tenis stołowy.
kilka słów o mnie
Najwięcej mówią o mnie moje wiersze... ;) A tak po za tym w miejscu, gdzie kończą się plecy mam pieprzyki ułożone w kształt znaku zapytania... ;) I niech tak zostanie... :)) Wieczna niewiadoma...
statystyki utworu
Średnia ocen: 6
Głosów: 6
Komentarzy: 4
inne teksty użytkownika
6
Aby dodać komentarz musisz się zalogować.
(11:55:08, 20.01.2013)
Proste w formie i niezwykle ładne to.A tak na marginesie,dlaczego najpiękniejsza poezja jest smutna?...Chyba oczy duszy nie potrafią inaczej postrzegać.
(19:50:35, 23.01.2013)
,,Smutek jest piękny, choć taki bolesny...- jak pisałam w jednym ze swoich wierszy. ( ,, Pod Wielkim Wozem) Pozdrawiam, sebo :)