piaskiem sypnął okruch losu
teraźniejszość barwą głosu
nowoczesnej gospodyni
gruba księga zapomnienia
wersem składam liczne wzory
sercem burzę słów pozory
luźne kartki wichru przemian
banałami w celach wieków
obostrzone smukłe wargi
nikłe szanse kiedy targi
ciało zmuszają do grzechów
życie walką wśród stygmatów
głodem pasmo ludzkich chęci
kiedy słabość duszę nęci
nieomylnych biurokratów
trochę szaro jest w tym niebie
czas zasnuty fortelami
księżyc w nocy gra myślami
strach zaślepia na pogrzebie
