od myśli splątanych,
od lęku,
który mnie przenika,
dni pogubiły swoje nazwy,
czas się w próżni zamyka.
Ludzi twarze zmienione,
uśmiechy mają krzywe,
boję się spojrzeć na nie
a przecież są prawdziwe.
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
