W I częsci pewna rybka zachwalała życie na ziemi. Jednak ktoś opowiedzial jej historię o Odważnym leśniczy, jak wyszedł z domu i długo nie wracał. Jak dbał o zwierzęta w pełnym zwierząt niebezpiecznym lesie, na przekór pogodzie itp. A żona sam w domu z dziećmi wyglądała na Niego. Pozostała mi niedawno napisana druga część:<br />
<br />
przyszedl powrocil jest ciągle żywy<br />
padł na swe łóżko jak misiek leniwy<br />
żona się cieszy dzieci radują<br />
już mu obiadek pyszny szykują<br />
lecz w tem wiadomość z lasu dobiega<br />
to wzywa leśnika jego kolega<br />
huragan wieje deszcz zimny pada<br />
jednak odważny sztucer już składa<br />
wybiega z domu biegnie ku głosu<br />
znów w domu swoim nie zjadł bigosu<br />
pozostawił żonę i dziatki swoje<br />
wziąl tylko sztucer i dwa naboje<br />
wybiega przed chatę i soę rozgląda<br />
lecz nic nie widzi choć się przygląda<br />
nagle wspomnienia mu powracają<br />
jak sobie razem do szkoły chadzają<br />
jak patrzył na Nią z oka nie spuszczał<br />
i załzawiony rękę Jej puszczał<br />
nagle oniemiał i wręcz oslupiał<br />
ktoś by pomyślal że się wygłupiał<br />
widzial oczyma jak burza zniknęła<br />
i jego Przeszłość przed nim stanęła<br />
cofnął się w czasie? czy wręcz przeciwnie?<br />
On się otrząsa, co raz glową kiwnie<br />
patrzy na niebo dwa słonca świecą<br />
oba uśmiechy ku niemu lecą<br />
jedno go grzalo jeszcze za młodu<br />
drugie wyrwało z wiecznego chłodu<br />
wtem w swoim szczęściu doznał cierpienia<br />
wielkiego chaosu i uczuć zwątpienia<br />
jedno słoneczko istnieje na ziemi<br />
ogrzewa cialo w leśnej zieleni<br />
przynosi radość i ciepłe spojrzenia<br />
już od pierwszego w oczka wejrzenia<br />
opis do obu słoneczek pasował<br />
a nasz leśniczy szybciutko rachował<br />
chcialby miec oba tak bardzo blisko<br />
lecz po co ogień gdy ma się ognisko<br />
<br />
tą sytuacją czuł się znużony<br />
wrócił szczęśliwie do kochanej żONY !!!
