Tu nie ma życia
Mówiła uciekaj w zieleń i ruch
Ciało i krew
Wszystko zamarzło
Grzebiąc w ziemi pieczęć drogowskazu
Tylko zbielałe kości drzew
Jak posągi z dawnych świątyń
Przypominają o kiedyś
I o dawniej
Skamieniały bóg
Związał twe włosy
Pajęczyną swego przeminięcia