Uciekają przed deszczem, nie wiedząc co dla nich naprawde miłe,<br />
A ja biegam między kroplami,<br />
Mijając kałuże smutków dużymi skokami,<br />
Obok mnie inni smętnie kroczą pod ciemnymi parasolami,<br />
Takich jak ja nazywają dziwakami,<br />
Nie widzą piękna otaczającego nas świata,<br />
Dla nich zatrzymanie się na chwilę to czasu strata,<br />
Ale myślą, że wiedzą czego chcą,<br />
Nie dociera do nich, że życie jest ciągłą grą,<br />
W której nie można przewidzieć co się ma zdarzyć,<br />
Dlatego nie wolno zabierać komuś prawa do marzeń,<br />
Jednego tylko nie potrafie zrozumieć,<br />
Dlaczego tacy jak ja tak wcześnie muszą na wieczność zasypiać...
