Niebo płacze deszczem,<br />
Drzewa tkają pod sobą<br />
Zwiewny kobierzec liści,<br />
A Czas zamiera<br />
I zaczyna wspominać...<br />
<br />
Gdy jesień nadchodzi,<br />
Płonące znicze pulsują jasno<br />
Jak niegdyś ludzkie życie,<br />
Po którym został tylko ognik<br />
Na nocnym sklepieniu nieba<br />
Oraz niesiony wiatrem<br />
Ostatni oddech<br />
Przywołujący wspomnienia...<br />
<br />
Gdy jesień nadchodzi,<br />
Cały świat zasypia,<br />
Winorośl smutku<br />
Oplata mur ludzkości<br />
I rozkrusza cegły<br />
Radości i kolorów,<br />
Aby później Życie<br />
Odrodziło się na nowo.