fb

Czy na pewno chcesz usunąć swoje konto?

Usunąć użytkownika z listy znajomych?

Czy usunąć zaznaczone wiadomości z kosza?

Czy chcesz usunąć ten utwór?

informacje o użytkowniku

gabrielaweronikaprzystupa

Dołączył:2019-10-08 11:30:56

Miasto:Lublin

Wiek:41

zainteresowania

Taniec, origami, pasjans pająk, malarstwo i proza,haft krzyżykowy.

kilka słów o mnie

Jestem 36 letnim rudzielcem, mieszkam na wsi. Kocham polską przyrodę i obyczaje poza tym lubię tańczyć mam swój czarnoksiężny pokoik pełen książek i nut bo bardzo lubię również grać na flecie prostym. Poza tym filmy w miasteczku obok jest biblioteka pełna książek filmów i muzyki tam najbardziej lubię przebywać i wypożyczać wszelkie woluminy. Kocham się również w malarstwie lubię szkicować giokandami i rysować monde-luzami i tisonami. Lubie też wszelką magie uważam że ludzie powinni żyć według praw magi czyli przyrody. Uważam też że człowiek jest częścią przyrody i dlatego powinien żyć ze wszystkimi stworami w zgodzie iprzyjaźni. Moim najlepszym przyjacielem jest kotek o imieniu Puszek. Do tej pory opublikowałem książki. Podróż Schizofreni z wydawnictwem Nowae res Wiersze i fraszki pierwsze Wydawnictwem Ridero Bajki dla Okruszkuw wydawnictwo Ridero Historia latających mi tel i zawodów miot z wydawnictwem Ridero Magiczna parasolka z wydawnictwem Ridero Kolorowanki biblijne z wydawni ctwem. Świętego Macieja Liczne almanachu z wydawnictwem Swietego Macieja Książki publikuje pod albo Gabriela Przystupa lub Gabriela Weronika Przystupa bo Weronika to imię z bierzmowania . Czasami używam.też imienia Oktawia bo Gabrysia Weronika to wlasnie Oktawia. Ktoś tak mi doradzil Pozatym opublikowałam 119 artykułów na portalu Artelis.

statystyki utworu

Średnia ocen: 0

Głosów: 0

Komentarzy: 0

statistics
A A A

0

O Oli która nie chciała się uczyćutwór dnia

Autor:gabrielaweronikaprzystupakomentarz Kategoria:O szczęściu Dodano:2019-10-23 02:55:38Czytano:372 razy
Głosów: 0
W pewnej Krainie, która nazywała się Polska żyli bardzo dobrzy ludzie, którzy nazywali się Drogimosy. Mieszkali w pięknym domu na wsi i bardzo kochali przyrodę - ptaki i zwierzęta, a najbardziej mosty, które łączą dobra ludzkich serc. Mieli wiele dzieci i wnuków i byli bardzo szczęśliwi z tych powodów. Jednak ich najmłodsza córeczka Olka bardzo kochała muzykę i sztukę, a najbardziej przyrodę i nie chciała chodzić do szkoły. Jej rodzice bardzo długo się zastanawiali jak ją przekonać do nauki matematyki i fizyki, których nie znosiła. W głowie jej były tylko ptaki, roślinki i jej ukochany szczur Tadeusz, który zawsze ją rozśmieszał i był całkiem oswojony. Nikt nie wiedział co zrobić, gdyż Ola uwielbiała chodzić na wagary do lasu i zbierać grzyby, podpatrywać ptaki, dokarmiać króliki i kury. Pewnego dnia, gdy Ola przyniosła ze szkoły dwójkę i zupełnie nic z tego sobie nie robiła, zaczęła opowiadać kolejne historie o tym, jak żyją zwierzątka, jej dziadek Filemon wpadł na genialny pomysł.
- Ola - powiedział. - Wiesz, że niektóre dzieci nic nie wiedzą o tym, jak fajne są szczury?
- Ale mają smutne życie - powiedziała. - Przecież szczury to najbardziej śmieszne stworzonka na świecie!
- Wiesz, ty mogłabyś im o tym opowiedzieć w swoich opowiadaniach. Ale ty przecież nie umiesz nawet pisać, bo ci się nie chce wziąć książki do ręki.
- Dziadku, przestań - poprosiła Ola.
Nazajutrz Ola zaczęła pisać opowiadanie pod tytułem "Jak szczur Tadeusz lubi pływać na okręcie podwodnym". Pani od polskiego bardzo się ucieszyła z tego i pomogła dziewczynce zmienić tylko niektóre wyrazy. Powstała z tego bardzo fajna bajeczka, którą kiedyś postanowiła przeczytać swojej córeczce. Kłopoty z Olą się skończyły, gdyż zrozumiała, że nauka jest tak samo piękna i interesująca jak przyroda.
znaczek info

Aby dodać komentarz musisz się zalogować.


znaczek info

Brak komentarzy.

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies.

Bez tych plików serwis nie będzie działał poprawnie. W każdej chwili, w programie służącym do obsługi internetu, można zmienić ustawienia dotyczące cookies. Korzystanie z naszego serwisu bez zmiany ustawień oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Zapoznałem się z informacją