Bajka architekturze

gabrielaweronikaprzystupa

Dołączył:2019-10-08 11:30:56

Miasto:Lublin

Wiek:41

Taniec, origami, pasjans pająk, malarstwo i proza,haft krzyżykowy.

Jestem 36 letnim rudzielcem, mieszkam na wsi. Kocham polską przyrodę i obyczaje poza tym lubię tańczyć mam swój czarnoksiężny pokoik pełen książek i nut bo bardzo lubię również grać na flecie prostym. Poza tym filmy w miasteczku obok jest biblioteka pełna książek filmów i muzyki tam najbardziej lubię przebywać i wypożyczać wszelkie woluminy. Kocham się również w malarstwie lubię szkicować giokandami i rysować monde-luzami i tisonami. Lubie też wszelką magie uważam że ludzie powinni żyć według praw magi czyli przyrody. Uważam też że człowiek jest częścią przyrody i dlatego powinien żyć ze wszystkimi stworami w zgodzie iprzyjaźni. Moim najlepszym przyjacielem jest kotek o imieniu Puszek. Do tej pory opublikowałem książki. Podróż Schizofreni z wydawnictwem Nowae res Wiersze i fraszki pierwsze Wydawnictwem Ridero Bajki dla Okruszkuw wydawnictwo Ridero Historia latających mi tel i zawodów miot z wydawnictwem Ridero Magiczna parasolka z wydawnictwem Ridero Kolorowanki biblijne z wydawni ctwem. Świętego Macieja Liczne almanachu z wydawnictwem Swietego Macieja Książki publikuje pod albo Gabriela Przystupa lub Gabriela Weronika Przystupa bo Weronika to imię z bierzmowania . Czasami używam.też imienia Oktawia bo Gabrysia Weronika to wlasnie Oktawia. Ktoś tak mi doradzil Pozatym opublikowałam 119 artykułów na portalu Artelis.

Średnia ocen: 1

Głosów: 1

Komentarzy: 0

Dziewczyny z perłami...

Coś o pisaniu

Wysłanie Jakuba do P...

Izaak i jego synowie...

Plaża

Dla dzieci

Erotyczne (+18)

Miłosne

O przyjaźni

O sobie

O szczęściu

O zwierzętach

O życiu

Mitologia

Tęsknota

Humoreska

Pamięć

Melancholia

Świat

Inne

Mroczne

O śmierci

Egzystencjalne

Katastroficzne

Przemijanie

Wspomnienia

Smutne

Od siebie

O wierze

Natura

Patriotyzm

A A A

Było to tak że od dziecka kochałam się w kamieniach jako dziecko chodziłam po polach i zbierałam krzemienie. Bo były dla mnie czymś tak pięknym. Kiedyś nawet znalazłam taki jeden z odciśniętą muszelką. Zabrała mi go Pani ze szkoły. Wredna jedzą. Zaczęłam też malować ale to znacznie później. A więc dostałam się na inżynierie środowiska. Która ukończyłam z tytułem inżyniera. Później malowałam i pisałam, malowałam i pisałam i robiłam origami aż w marzeniach dostałam się na architekturę. Wtedy dowiedziałam się ze są tam dziewczyny z innych państw a nawet wszechświatów, prawdę powiedziawszy podobno byłam nimi urzeczona. Tam wymyśliłam że wszystkie dziewczyny zrobią sobie dzień kamienia i przyjdą w kamieniach czasami rodzinnych . Mnie nie zaprosiły nie posiadam arystokratycznego pochodzenia. Wtedy ktoś mi powiedział że te kamienie by ożyły i zamordowały te dziewczyny za to ze przyjechały do obcego państwa. Jakiś czas później dostałam się na wymarzoną Architekturę, ale dowiedziałam się ze aby ją ukończyć należy zakupić wszystkie dostępne rodzaje kredek i farb oraz komplet ołówków i je wymalować. Wtedy można ponownie zdawać na architekturę. Więc pobyłam tam dwa tygodnie i dalej marze o architekturze i maluje.

Aby dodać komentarz musisz się zalogować.

Brak komentarzy.

logowanie

Bajka architekturze