a jednak-poeta,<br />
więc go nie potępiajcie,<br />
taką ma naturę,<br />
węże sobie pełzają,<br />
ryby,tylko w wodzie,<br />
a poeci,jak ptaki<br />
wciąż szybują w chmurach.<br />
<br />
Ryba,w podwodnej toni<br />
nie zostawia śladu,<br />
ptaki,także błękiów<br />
skrzydłem nie rysują,<br />
a poeci latając<br />
górnymi myślami,<br />
niebieskie firmamenty<br />
wierszami malują.<br />
<br />
Nie wyrywajcie lotek<br />
ze skrzydeł Pegaza,<br />
choćby darł kopytami<br />
największe świętości,<br />
niech snopy złotych iskier<br />
rozsiewa po niebie,<br />
niech,z nich gniazdo pegazie<br />
na niebie wymości.<br />
<br />
Gdy poeta umiera<br />
niech nie biją dzwony,<br />
nie cieszą się wrogowie,<br />
nie płaczą życzliwi,<br />
on nie dba o pochwały<br />
ani o przekleństwa,<br />
poeta nie umiera<br />
bo jest zawsze żywy.<br />
