Wilk kobyłę wlecę

gabrielaweronikaprzystupa

Dołączył:2019-10-08 11:30:56

Miasto:Lublin

Wiek:41

Taniec, origami, pasjans pająk, malarstwo i proza,haft krzyżykowy.

Jestem 36 letnim rudzielcem, mieszkam na wsi. Kocham polską przyrodę i obyczaje poza tym lubię tańczyć mam swój czarnoksiężny pokoik pełen książek i nut bo bardzo lubię również grać na flecie prostym. Poza tym filmy w miasteczku obok jest biblioteka pełna książek filmów i muzyki tam najbardziej lubię przebywać i wypożyczać wszelkie woluminy. Kocham się również w malarstwie lubię szkicować giokandami i rysować monde-luzami i tisonami. Lubie też wszelką magie uważam że ludzie powinni żyć według praw magi czyli przyrody. Uważam też że człowiek jest częścią przyrody i dlatego powinien żyć ze wszystkimi stworami w zgodzie iprzyjaźni. Moim najlepszym przyjacielem jest kotek o imieniu Puszek. Do tej pory opublikowałem książki. Podróż Schizofreni z wydawnictwem Nowae res Wiersze i fraszki pierwsze Wydawnictwem Ridero Bajki dla Okruszkuw wydawnictwo Ridero Historia latających mi tel i zawodów miot z wydawnictwem Ridero Magiczna parasolka z wydawnictwem Ridero Kolorowanki biblijne z wydawni ctwem. Świętego Macieja Liczne almanachu z wydawnictwem Swietego Macieja Książki publikuje pod albo Gabriela Przystupa lub Gabriela Weronika Przystupa bo Weronika to imię z bierzmowania . Czasami używam.też imienia Oktawia bo Gabrysia Weronika to wlasnie Oktawia. Ktoś tak mi doradzil Pozatym opublikowałam 119 artykułów na portalu Artelis.

Średnia ocen: 0

Głosów: 0

Komentarzy: 0

Dziewczyny z perłami...

Coś o pisaniu

Wysłanie Jakuba do P...

Izaak i jego synowie...

Plaża

Dla dzieci

Erotyczne (+18)

Miłosne

O przyjaźni

O sobie

O szczęściu

O zwierzętach

O życiu

Mitologia

Tęsknota

Humoreska

Pamięć

Melancholia

Świat

Inne

Mroczne

O śmierci

Egzystencjalne

Katastroficzne

Przemijanie

Wspomnienia

Smutne

Od siebie

O wierze

Natura

Patriotyzm

A A A

Za górami za lasami za morzem pełnym gwiazd żyła sobie Madzia taka mała kruszynka pełna nadziei na miłość z mężem. Wszędzie jej było pełno, najbardziej jednak w domu, w którym wszyscy jej słuchali, kochali i do niej mówili. Ona odwdzięczała się tym samym. A gdy już nie było tematu do rozmowy, zaczęła wymyślać teksty o małżeństwie kwiatów na przykład bzu i ostu. Tak bawiła się ze swoim bratem Kubą i wszyscy się śmieli. Bo Magda zawsze wymyślała nieszczęśliwe zakończenia, bo była taką romantyczką. A to kochanek porwał bez i zabił go oset. Innym razem, że matka rozebrała się do rosołu przed ostem i bez się zabił. Lub też że mieli angielskie małżeństwo. A wtedy zaczynało się jęczenie, o to, dlaczego ktoś zdradza, Jej brat to uwielbiał. Pozwalał Madzi się wygadać i jeszcze nazmyślać innych historii. Ona była tak szczęśliwa z tych nieszczęśliwych zakończeń, że płakała zawsze nad skrzywdzonym. Jej brat Kuba jeszcze bardziej lubił jak ona, tak płakała ze szczęścia. Jej ojciec zazdrościł również patentu na jęczenie o zło u Magdy. I zawsze powtarzał te rozmowę ze swoją zoną i oboje się zaśmiewali i kochali małą wiedźmę jeszcze bardziej. Pewnego dnia Magda spotkała swojego męża Pawła. Który nie miał powodu, aby ja rzucić. Wiec w skrytości pił. A Magda kochała go nad życie. A jej brat wiedział czym się kończy brak rozmowy u Madzi i jej płaczu nad nieszczęściem kwiatków. Wiec zabił Pawła i pochował pod cmentarzem, nawet Tuja nie chciał tam wyrosnąć a co dopiero kwiatki. Madzia, gdy się o tym dowiedział, poszła do zakonu i tam spotkała oddzieranego, który zaczął ja rozśmieszać tak jak Kuba. W zakonie zapomniała całkowicie o Pawle i dowiedział się, że jest taka prawdziwa, że potrzebuje rozmowy, czyli tego, aby ktoś ciągle ją rozśmieszał i nie był przy niej niezdarą. Ona potrzebuje związku, a Paweł to ktoś kto potrzebuje królowej. A jak facet jest nieporadny, to chce zrobić z niej Safone. Magda zaczęła płakać. Zwłaszcza ze odźwierny rozśmieszał ja gwiazdeczkami, kwiatami drzewami i innymi franciszkańskimi naukami, które są tak piękne, że Magdzie z miłości serce stawało. I tak oboje wilk wlekł, czyli pocieszał wraka przez morderstwo brata swoją małą żeżbiareczkę.

Aby dodać komentarz musisz się zalogować.

Brak komentarzy.

logowanie

Wilk kobyłę wlecę