liście białe skrzą jak słońca
prosta taka aż do nieba
w duszy spokój...
wtem wiewiórka przefrunęła
nie tykając zimna wcale
chce na drzewo wyżej wyżej
w swoje niebo...
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
Czy na pewno chcesz usunąć swoje konto?
Usunąć użytkownika z listy znajomych?
Czy usunąć zaznaczone wiadomości z kosza?
Czy chcesz usunąć ten utwór?
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
informacje o użytkowniku
zainteresowania
nastrojowy jazz, poezja, ekologia.
kilka słów o mnie
Lubię wiersze Osieckiej które czytam od zawsze i ciągle fascynują: *Tyle słów powiedzianych za wcześnie tyle gestów zamyśleń i spraw tyle znaczeń przeznaczeń i westchnień tyle mitów i tyle prawd.*
statystyki utworu
Średnia ocen: 0
Głosów: 0
Komentarzy: 0
Aby dodać komentarz musisz się zalogować.
Brak komentarzy.
polityka prywatności | copyright 2025 © poezje.pl
