Następnie pracowała w piekarni i fabryce margaryn.W 1950 roku Anna Walentynowicz zdobyła uprawnienia spawacza i została zatrudniona w Stoczni Gdańskiej. Ze swoich funkcji wywiązywała się wzorowo, wyrabiała 270% normy. W związku z tak ciężką pracą podupadła na zdrowiu, odmówiła jednak przyznania świadczenia rentowego i przekwalifikowała się na suwnicową.
W 1968 roku zostały zdefraudowane pieniądze z funduszu zapomogowego, wtedy zaczęła się głośno domagać wyśnienia tej sprawy – wtedy podjęto nieudaną próbę usunięcia jej z pracy. W obronie Anny Walentynowicz stanęła cała załoga. Podczas grudniowych protestów w 1970 roku spotkała się Edwardem Gierkiem.W 1978 roku została jedną ze współzałożycieli Wolnych Związków Zawodowych. Anna Walentynowicz zawsze działała jawnie, jej mieszkanie było miejscem spotkań opozycji. Spotkało się to ze sprowadzeniem szykan na jej osobę ze strony Służb Bezpieczeństwa MSW. W 1980 roku Annę Walentynowicz 8 miesięcy przed osiągnięciem wieku emerytalnego zwolniono z pracy, wywołało to fale strajków, po których ogłoszono powstanie NSZZ „Solidarność”.
Anna Walentynowicz zginęła w katastrofie Smoleńskiej 10 kwietnia 2010 roku. Została pochowana z honorami 21 kwietnia 2010 r. na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku-Wrzeszczu.
...." Odznaczenia i nagrody
3 maja 2006 została odznaczona przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Orderem Orła Białego.
11 listopada 1990 została odznaczona przez prezydenta RP na uchodźctwie Ryszarda Kaczorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi 1966 r.
Srebrny Krzyż Zasługi 1961 r.
Brązowy Krzyż Zasługi 1953 r. i 1957 r.
13 grudnia 2005 w Waszyngtonie odebrała dwa medale na rzecz Solidarności oraz za swoje uczestnictwo od amerykańskiej Fundacji Pamięci Ofiar Komunizmu Medal Wolności Trumana-Reagana. Honorowym przewodniczącym Fundacji zalozonej przez Kongres USA jest były Prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki George W. Bush.
10 grudnia 2009 otrzymała „za odwagę w występowaniu w obronie podstawowych wartości i prawd nawet wbrew zdaniu i poglądom większości” nagrodę im. Pawła Włodkowica, przyznaną przez Rzecznika Praw Obywatelskich Janusza Kochanowskiego (także ofiary katastrofy PLF101 w Federacji Rosyjskiej).
Medal Polonia Mater Nostra Est (1996)
Krzyż Solidarności Walczącej (2010)
Upamiętnienia
21 października 2010 Rada Miasta Gdynia podjęła uchwałę o nazwaniu skrzyżowania ul. Bosmańskiej i ul. Benisławskiego na Obłużu Rondem Anny Walentynowicz.
8 kwietnia 2011, na fasadzie budynku przy ul. Grunwaldzkiej 49 w Gdańsku-Wrzeszczu odsłonięto poświęconą jej tablicę pamiątkową.
26 sierpnia 2013 odbyła się uroczystość nadania jej imienia skwerowi u zbiegu ulic Henryka Sienkiewicza i Nowowiejskiej we Wrocławiu.
11 kwietnia 2015 został odsłonięty pomnik Anny Walentynowicz w Panteonie Bohaterów Sanktuarium Narodowego na Cmentarzu Poległych w Bitwie Warszawskiej w Ossowie.
15 sierpnia 2015 został odsłonięty pomnik Anny Walentynowicz przy skwerze jej imienia w Gdańsku, zaprojektowany przez rzeźbiarza Stanisława Milewskiego.
