Bajka o Monice pierwszej sędzinie

gabrielaweronikaprzystupa

Dołączył:2019-10-08 11:30:56

Miasto:Lublin

Wiek:41

Taniec, origami, pasjans pająk, malarstwo i proza,haft krzyżykowy.

Jestem 36 letnim rudzielcem, mieszkam na wsi. Kocham polską przyrodę i obyczaje poza tym lubię tańczyć mam swój czarnoksiężny pokoik pełen książek i nut bo bardzo lubię również grać na flecie prostym. Poza tym filmy w miasteczku obok jest biblioteka pełna książek filmów i muzyki tam najbardziej lubię przebywać i wypożyczać wszelkie woluminy. Kocham się również w malarstwie lubię szkicować giokandami i rysować monde-luzami i tisonami. Lubie też wszelką magie uważam że ludzie powinni żyć według praw magi czyli przyrody. Uważam też że człowiek jest częścią przyrody i dlatego powinien żyć ze wszystkimi stworami w zgodzie iprzyjaźni. Moim najlepszym przyjacielem jest kotek o imieniu Puszek. Do tej pory opublikowałem książki. Podróż Schizofreni z wydawnictwem Nowae res Wiersze i fraszki pierwsze Wydawnictwem Ridero Bajki dla Okruszkuw wydawnictwo Ridero Historia latających mi tel i zawodów miot z wydawnictwem Ridero Magiczna parasolka z wydawnictwem Ridero Kolorowanki biblijne z wydawni ctwem. Świętego Macieja Liczne almanachu z wydawnictwem Swietego Macieja Książki publikuje pod albo Gabriela Przystupa lub Gabriela Weronika Przystupa bo Weronika to imię z bierzmowania . Czasami używam.też imienia Oktawia bo Gabrysia Weronika to wlasnie Oktawia. Ktoś tak mi doradzil Pozatym opublikowałam 119 artykułów na portalu Artelis.

Średnia ocen: 0

Głosów: 0

Komentarzy: 0

Dziewczyny z perłami...

Coś o pisaniu

Wysłanie Jakuba do P...

Izaak i jego synowie...

Plaża

Dla dzieci

Erotyczne (+18)

Miłosne

O przyjaźni

O sobie

O szczęściu

O zwierzętach

O życiu

Mitologia

Tęsknota

Humoreska

Pamięć

Melancholia

Świat

Inne

Mroczne

O śmierci

Egzystencjalne

Katastroficzne

Przemijanie

Wspomnienia

Smutne

Od siebie

O wierze

Natura

Patriotyzm

A A A

Dawno, dawno temu było sobie królestwo, które nazywało się Polska. Istniało ono od milionów lat, składało się z kamieni, ryb, wody, powietrza, ptaków, traw i drzew oraz całej innej przyrody, której nie sposób wyliczyć. Brakło tam jeszcze czegoś, a mianowicie ludzi. Cała przyroda modliła się do Boga stworzyciela. A szczególnie ptaki i niedźwiedzie o to, aby ludzie zaistnieli. I nadszedł wreszcie ten dzień 24 grudnia gdy ludzie się stali. Bóg stworzyciel stworzył najpierw domy, obmyślił to, jak będą żyli ludzie, wydeptał ścieżki między domami i stworzył Polaków jako sędziów. Stworzył człowieka, a mówiąc dokładniej przedstawicieli każdego imienia. Stworzył też Monikę, która była bardzo piękna, modliła się do ksiąg i marzyła, aby jedną z nich napisać. Miała też ogródek, który stworzył jej Bóg a uprawiali anieli, którzy się nią opiekowali. Niestety ogród Moniki szybko zarósł chwastami i wtedy Monika w swoim sercu rozsądziła, że wyjdzie na dwór, w ogóle, ale to w ogóle nie będzie się bała i okopie motyką swój ogródek. Był to pierwszy sad uczyniony w sercu ludzkim w Polsce. Następnie przyszły anioły i zapytały tę dzielną dziewczynę, dlaczego wyszła z domu stworzonego przez Boga i czy się nie bała, ona odpowiedziała im, że to rozsądziła i prawo jest nie mieć chwastów w ogródku.

Aby dodać komentarz musisz się zalogować.

Brak komentarzy.

logowanie

Bajka o Monice pierwszej sędzinie