jak oddalić pamięć warg oddających swoją miękkość
wlepianych w skroń
jak nie sztywnieć czując
dreszcz wspomnień
powiesz mi?
z opuszków wcierasz zapach
w miejsca schnące z niemocy
po uchu powoli
na policzkach nie kończąc
wciskając w wargi paznokcie
stęsknione
oczy przymykasz
oddając się obrazom
słyszysz ten głos
czujesz ciepło ciała
wydychasz powietrze
osiadasz na tym widoku
niczym fotel
miękki i wielki
mieszczący wszystkie pragnienia
kojąco tulący,
gdy się w niego zatapiasz
niech to będzie Twoje miejsce
Smutna Radość
