aż spokój jak rzeka gorąca napływa.<br />
Nikt na mnie nie czeka, ani nikt nie wzywa,<br />
minęła wnet druga wieczoru godzinka.<br />
<br />
Siedzę, piję, patrzę nad falą na pejzaż<br />
w oddali za wodą, fale biją w pomost.<br />
Whisky mi osłodą od dawna znajomą...<br />
Przechodzi ktoś obok, na mnie się obejrzał?<br />
<br />
Turysta przejezdny, zagubiony trochę.<br />
Nie, tylko zawrócił, rześki wiatr swawolny<br />
kapelusz mu zrzucił, ja siedzę bezwolny.<br />
Piesek za nim pognał, kelner ma radochę.<br />
<br />
Tak, zamówię jeszcze podwójną szklaneczkę.<br />
Czasu mam dostatek, nuda go zużywa.<br />
Nie spieszę na statek, co zaraz odpływa,<br />
starannie ubijam wiśniową fajeczkę.<br />
<br />
Słońce tak powoli na horyzont wchodzi,<br />
bryza wnet ustała, wypuściłem kółka.<br />
Szklanka już czekała ... pamięć jak bibułka<br />
przerwać się nie może, ale czy odrodzi?<br />
<br />
Zapomniałem dawno jak to być z kobietą,<br />
czuć zapach jej włosów i dotykać ciała,<br />
posłuchać jej głosu, nawet gdy krzyczała.<br />
Takie miałem szczęście, pierwsza była nie tą!<br />
<br />
Ech, wspominać ciężko, a pić mogę dalej.<br />
Żyć nam było trudno bo żona leniwa,<br />
w domu zawsze brudno, ona zaś chutliwa.<br />
Kto by chciał za młodu pozostać rogalem?<br />
<br />
Dzieci nie mieliśmy - proszę, wolna droga.<br />
Długo nie czekałem , w porcie drobnicowiec -<br />
w rejs zamustrowałem, nie chciałem zapobiec.<br />
Trzy lata pływałem jak zwykły załogant.<br />
<br />
Aż tu nagle w porcie dziewczę bosonogie.<br />
Chodzi po nadbrzeżu, oczy wielkie, modre.<br />
Suknia na niej w beżu, a usta jej szczodre.<br />
Serce podpowiada, poślubiam niebogę!<br />
<br />
Pięknie nam się żyło, pływać już nie chciałem...<br />
Wreszcie dom poczułem i szczere kochanie<br />
każdym swym muskułem, wspólne serca drganie.<br />
Wtedy nas poniosło - ojcem zostać miałem!<br />
<br />
Niedługo mi dane było mieć nadzieję...<br />
Pamiętam krzyk głośny i nocne budzenie.<br />
Teraz Boga prośmy - czy to już rodzenie?<br />
Chyba jest przedwczesne, serce me tężeje.<br />
<br />
Cała noc błagalna czekania w szpitalu.<br />
Wytrzymaj, dzieweczka!... Nie żyją już obie... <br />
To była córeczka... pozdrawiam je w grobie.<br />
Prawda to czy zjawa?.. .To koniec serialu...<br />
<br />
W takiej namiętności żale wyznawałem<br />
do losu i Boga, że mnie tak pokarał,<br />
aż cisza złowroga po whisky oparach<br />
świadomość wróciła - miesiąc nie trzeźwiałem.<br />
<br />
Powrót mój do życia jakże był bolesny.<br />
Tłuc się w domu pustym? Gdzie pamięć cię boli,<br />
wiszą suknie, chusty? Niech już Bóg pozwoli,<br />
żeby mnie pochłonął ocean bezkresny!<br />
<br />
Pływam więc po morzach - miejsca nie zagrzeję.<br />
Co roku tu wracam, na ławeczce siadam,<br />
dwa groby opłacam - z nimi porozmawiam.<br />
Ocean mnie nie chce, a ja się starzeję...<br />
<br />
Chyba czas już na noc wracać na łódeczkę.<br />
Ona mi została jak wierna kochanka,<br />
smukła i wytrwała - mej duszy bogdanka.<br />
Może w jakimś porcie znów spotkam dzieweczkę?...<br />
<br />
18.02.2009<br />
