niczym na morzu łódź
Wiatr go prowadzi
na nieznany ląd
a słońce ogrzewa
choć okolicznie śmerdzi
drzewa już płowieją
urodę swoją gubią
jak nie jeden człowiek
tego roku nie rozkwitnie
niczym wiosenny kwiat
dzisiaj już jesień widać
nie w wiosennych krokusach
a zimowitkach
co oczy radują
że człek nie młodnieje
a do jesieni zbliża
szykując do innego życia...
