łatwiej jest dostrzeć,
że jesteśmy częścią szczytów,
ścieżek i szlaków
i że należymy
do błękitu rozległego nieba.
Wśród gór
przynależność staje się prostsza,
gdy dostrzegamy jej istotę.
Nasze serca biją zgodnym rytmem
a całe to wędrowanie
to, co jest dla nas niepoznane,
stanowi istotę ludzkiego życia.

















