ze ślubów kapłańskich swą miłość dałaś<br />
poświęciłaś się innym z miłosci serca<br />
drżałaś,płakałaś w bezżeństwie siły poświęcałaś<br />
nie jednej rodzinie uśmiech dawałaś<br />
słowem dobrym wspomagałaś<br />
dzieci swą miłością obdażyłaś<br />
z serca przez tyle lat<br />
takie poświecenie-oddanie siebie<br />
w imię Boga,swojej rodziny<br />
wymaga prawdziwej miłości<br />
do bliznich służąc im i wspierając<br />
chorych,którzy nie mieli nikogo<br />
bliskiego serca byłaś-ukojeniem<br />
wielkiej miłości-opuszczonym<br />
starcom i nie zaradnym w życiu<br />
zawsze byłaś prawdziwą matką<br />
która bliso jest w śród swoich pociech<br />
które dzisiaj na grobie składają kwiaty<br />
niezapominajki,nigdy nie zapomną ...<br />
2007
