Przez dziesiątki lat wciąż posiadająca płomyk nadziei Kochanka Nocy podróżowała po ścieżkach Smoczych Gór jak i Błędnego Szlaku, co dzień oczekując swojego ukochanego spoglądała w pień drzewa, i roniąc łzy, przypominała sobie wyraz twarzy swego ukochanego, nie bacząc na Wojnę toczącą się pomiędzy znienawidzonymi magami a ludnością miast, niewiasta nie dopuszczała nikogo do lasów po których kroczyła. Jednak pewnego dnia jedna z gwiazd na niebie zaświeciła mocniej, gdyż to tej nocy serce jej ukochanego zabiło. Stało się tak za sprawą magicznego proszku który niegdyś młodzieniec użył licząc się z porażką. Tego też dnia wiatr zawiał mocniej, roznosząc liście po całej krainie. Kochanek Nocy jednak nie pamiętał swej przeszłości, a widząc miecz w ręku postanowił wybrać się na przygodę swego życia i poznać prawdę o swoim istnieniu. Wraz z kolejnymi dniami podróży poznawał wielu bohaterskich rycerzy którzy opowiadali mu o wielkiej wojnie która trapi cały świat. Od tamtej pory Kochanek Nocy ciekaw świata i rządny przygód podróżował po całej krainie, poznając największe sekrety każdego z napotkanych miejsc. Pomimo braku wspomnień młodzieniec wciąż był niezastąpiony we władaniu mieczem, co pozwalało mu powalić nawet podniebne ptaki zwane smokami. Pewnego razu jednak losy młodzieńca szybko się odmieniły gdyż poznał Maga okrytego kapturem, a zarazem potrafiącego wykorzystać dzielnych wojowników do swych podłych planów. Toteż owy mag zaproponował Kochankowi Nocy swój magiczny pierścień, który przemienia to co martwe w żywe istoty, lecz jedynie przez kilka chwil. W zamian młodzieniec miał mu służyć do czasu innej woli maga. W miastach było głośno o nowym przybyszu który ma poskromić rebelię przeciwko magom. Jednak pewnego dnia nakazano Kochankowi przemierzyć Błędny Szlak w poszukiwaniu magicznego kwiecia zwanym arhitestowym lubczykiem. Właśnie tego dnia ścieżki dawnej pary przecinały się, jednak niewiastę spostrzegł pierwszy młodzieniec, a widząc talent młodej niewiasty, postanowił niezauważenie przemierzyć las. Jednak tego też dnia wróciła mu cząstka wspomnień i przyszedł wraz z wspomnieniem nowy cel, rozmowy z piękną nieznajomą. Kobieta swymi delikatnymi ruchami zrywała kwiecie do swej torby, ocierając ręką łzy. Kochanek Nocy spostrzegł w jej oczach wielką rozpacz i ból, lecz nie potrafił zrozumieć powodu tych emocji. Wraz z nadejściem nocy, niewiasta rozpaliła ognisko, dorzucając przy tym co pewien czas małe patyczki z leśnej ściółki. Lecz w pewnej chwili zawiał mocniej wiatr i gałęzie ujawniły młodzieńca jego ukochanej. Niewiasta była pewna że zna tą twarz i podążała za wciąż unikającym jej rycerzem. W pewnej chwili wiatr ustał a dwie największe spośród gwiazd zabłysły mocno światłem na niebie. Wtenczas powróciły wspomnienia obu ukochanym, którzy w przeciągu chwili nie mogąc uwierzyć w tak wyczekiwane spotkanie , rzucili się sobie w ramiona. Kochanek Nocy spojrzał ukochanej w twarz, ocierając jej przy tym łzy. Wzrok Kochanki Nocy przemienił się w iskrzące się płomyczki ogniska, które pragnęły przytulenia swojego ukochanego. Młodzieniec zaś porzucił swój miecz i bez słów podarował jej swój wyjątkowy pocałunek, nie spuszczając jej z objęć. Właśnie wtenczas ukochani usłyszeli echo zemsty maga, a wraz po nim woń ulatniająca się z pierścienia. Kochanek Nocy dla swej ukochanej był jednak poświęcić własny żywot i kładąc delikatnie rękę na jej policzku wypowiedział dwa słowa, po których spadł z urwiska. Od tamtej pory Kochanka Nocy wpadła w obłęd a wraz z nim narodziła się nienawiść do ludzi, zaś legendarny wojownik o którym śpiewano pieśni, przepadł na wieki. Do dziś jednak nie wiadomo czy przeżył upadek, a jeśli tak to co uczyniła woń z pierścienia. Odpowiedź przyniesie nam przyszłość, która narodziła ogromną miłość a wraz z nią wielką legendę. Pozostały nam zaś pogłoski i mity o fascynujących wyczynach chłopca z ludu węży.
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
