szumiała i kwitła bielmem
przed oczyma
a tu morze krwi poszumem
gnicia ciało wiedzie
Mi patrzeć z lękiem
z bólem na kwiaty nowych cierpień
i jakby tu zaśpiewać
kiedy głos cienki słowik
i kiedy niemoc wszystko zżera...
...ja sam od wewnątrz pustka
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
