krzyż ku ziemi się pochyla
złote liście ją skrywają
latem zieleń czas umila
znicz maleńki tylko płonie
niczym dusza opuszczona
zagubiony w morzu świateł
i samotny tak jak ona
zgasła cicho w zapomnieniu
bez współczucia nekrologu
tylko szary prosty krzyżyk
i dwa n u szczytu grobu.