W cichym eterze

ibis49

Dołączył:2011-09-14 18:33:54

Miasto:Wrocław

Wiek:62

zobacz profil »

Kocham przyrodę,lubię dobrą książkę,sport.

Jestem prezesem Stowarzyszenia Klubu Abstynenta,cenię przyjaźń,ciszę,staram się być uczciwy.

Średnia ocen: 5

Głosów: 5

Komentarzy: 4

Dla dzieci

Erotyczne (+18)

Miłosne

O przyjaźni

O sobie

O szczęściu

O zwierzętach

O życiu

Mitologia

Tęsknota

Humoreska

Pamięć

Melancholia

Świat

Inne

Mroczne

O śmierci

Egzystencjalne

Katastroficzne

Przemijanie

Wspomnienia

Smutne

Od siebie

O wierze

Natura

Patriotyzm

A A A

jesteś po drugiej
stronie ekranu
słowa żeglują
w cichym eterze
nie można dotknąć
poczuć smakować
są jak mydlane
bańki na wietrze
klikniesz i znikną
choć kolorowe
jednak oddechu
w nich nie poczujesz
nie zadrżą wargi
przy czułym słowie
nie zgadnę czego
dziś oczekujesz
czasem aniołem
w snach się pojawisz
i dotkniesz w sercu
miejsca czułego
lecz razem z pierwszym
promieniem słońca
znów pozostaję
ze swoim ego
odchodzisz niczym
poranna zorza
powracasz kreską
kropką myślnikiem
albo odległym
głosem z przestworzy
malutką skrzynką
myśli rzutnikiem.

Aby dodać komentarz musisz się zalogować.

karioka83

(13:48:13, 26.10.2011)

Też tak często odczuwam... ;)) Dlatego , jak kogoś polubię w necie , to dążę do poznania go także w realu. ;)) To jest możliwe :D A Wiktor jest tego dowodem :) Bardzo ładny wiersz, Andrzeju :) Pozdrawiam serdecznie!

ibis49

(14:00:23, 26.10.2011)

Dziękuję Karioko, natury się nie da oszukać:)

Rambo

(14:16:02, 26.10.2011)

Ej ziomuś, gites nawijka nawet, co prawda temat oklepany, miałki i denny, ale jeszcze nie najgorzej go ogarnąłeś. Problem tkwi gdzie indziej. Fakt, że twoje strofy liczą przeważnie po dwa wyrazy, przy czym ciąg myślowy jest nawet kilkakrotnie dłuższy, sprawia, że czytanie tak rwanego i rozczłonkowanego tekstu, choćby wyszedł nawet spod pióra mistrza, jest czystą katorgą. Pomyśl czasem, brachu o swoich czytelnikach, komponując swe utwory. Chyba, że wychodzisz z założenia, że ze względu na tak mdłą tematykę nikt nie będzie chciał ich czytać.

karioka83

(15:33:34, 26.10.2011)

Zasugerowałabym następujący podział na wersy:jesteś po drugiej stronie ekranu//słowa żeglują w cichym eterze/nie można dotknąć/poczuć/ smakować/są jak mydlane bańki na wietrze/klikniesz i znikną choć kolorowe/jednak oddechu w nich nie poczujesz/nie zadrżą wargi przy czułym słowie/nie zgadnę czego dziś oczekujesz/czasem aniołem w snach się pojawisz/i dotkniesz w sercu miejsca czułego/lecz razem z pierwszym promieniem słońca/znów pozostaję ze swoim ego/odchodzisz niczym poranna zorza/powracasz kreską/kropką myślnikiem/albo odległym głosem z przestworzy/malutką skrzynką/myśli rzutnikiem.