na prawdę w starym zeszycie

pańcia

Dołączył:2012-02-23 12:15:37

Miasto:niewielkie

Wiek:brak

zobacz profil »

,,,

Średnia ocen: 10

Głosów: 10

Komentarzy: 6

konfiguracja zakończ...

dialog na dwa krzesł...

zdjęcie kobiety z pe...

powierszyła tobie

Do ostatniej kropli

Dla dzieci

Erotyczne (+18)

Miłosne

O przyjaźni

O sobie

O szczęściu

O zwierzętach

O życiu

Mitologia

Tęsknota

Humoreska

Pamięć

Melancholia

Świat

Inne

Mroczne

O śmierci

Egzystencjalne

Katastroficzne

Przemijanie

Wspomnienia

Smutne

Od siebie

O wierze

Natura

Patriotyzm

A A A

opłakać trzeba prawdę
pogrzebaną pod wiarygodnością
płakać z rozumnym dystansem
nie szczerze lecz autentycznie

taka ma być poezja mówiłeś
gorączkowałam się
i na chłodno rozbierałam cebulę
ze znaczeń i przemilczeń

sięgam po stare wierszydło
ze wstydem ocieram oko
rozmazuje się skrawek błękitu
w deszczu i w dreszczu
nie do publikacji

Aby dodać komentarz musisz się zalogować.

duch44

(12:23:06, 26.03.2012)

super wiersz!!!

DARTANIAN 110

(12:51:16, 26.03.2012)

Bywa że ktoś wcześniej pisał z wyczuciem, natchnieniem ale jak zaczął próbować rozbierać poezję na czynniki pierwsze być może pod wpływem niewiele lub nic nie znaczących nauk wtedy przyczynił się do zatracania tego co było najważniejsze. Pozdrawiam

karioka83

(13:26:08, 26.03.2012)

:))

mkc47

(13:36:52, 26.03.2012)

pierdzielisz, dawaj węcej :)

pańcia

(14:18:12, 26.03.2012)

:))

logowanie

na prawdę w starym zeszycie