otwiera drzwi marzeń
ponad światem
jak zagubione marzenia
atomowe rany tańczą
jak maszyna do produkcji fal
jasnych jak słońce
co jest grą miłości
wielką utopią w morzu
w czasie
Świat się śmieje
przestrzeń barwy swoje ma
wielki wóz płonący brzeg
tak złocisty kolor ma
aromatyczna chwila ta
jak usta dziewczyny
które chce się spijać
jak winem delektować
subtelnie mlaskając
pod dotykiem drżąc
w ciszy odpływając
zanim nastanie świt
z chmur i mgły
ponad łan wysoko
los swój ma...
