pośród drzew kołysanych melodią wiatru
uśmiechem otula pośród rubinowych gwiazd
ucztą pięknych chwil wycisza Świat
dając się ponieś własnym myślom
między sercem a duszą jest granicą
przy zachowaniu pewności do śpiewania
ma rządy swoje w dni powszednie i od święta
unosi się od Ziemi ponad wyżyny Nieba
zawsze odnajdzie nas bo jest oazą spokoju...