cudzych rojeń o wolności od życia
pomarszczonych dłoni i twarzy
dalej szybciej dalej
wy tylko pamiętacie
wspominacie
wypominacie sobie
i żałujecie
tej przeszłości która się zamyka
bo przyszłość i tak jest dla was
obcym uśmiechem politowania
wolniej
w wygodnych fotelach
mówicie myśli do ściany
telewizora
zwiniętego w kłębek kota
jesteście żywą pamięcią
której nikt nie chce zrozumieć
włączę dyktafon
by pamiętać.