szeroko otwarte miej oczy
rozmawiaj z lasem niebem gwiazdami
poznaj rozkosze nocy
zanurz się w życie jak w morską głębię
dotknij spraw ważnych i błahych
piór które gubią młode gołębie
i bruzd oranych w rozpaczy
zrozum płacz dziecka i troskę matki
radości wschodu i smutki zmierzchu
wychyl do końca dzban przeznaczenia
źródło uniesień i lęków
pisz uczuciami one najlepiej
wiedzą jak tworzyć poezję
miłością wiarą nadzieją - sercem
słowa - co nigdy nie więdną