mała czy duża
do mądrości nie należy
choć rozum niezwyciężony ma
zielona łączka zawsze zielona będzie
nie ma w tym słów nieoczekiwanych
w słońcu cudowną radość niesie
dopóki zima bielą jej nie pokryje
teraz miłością wielką jest
dziełem ogromnym miłosierdzia
dla człowieka i ptactwa
choć ogołoci drzewa przyciąga
od wschodu słońca do zachodu
radością przepełnia na harcach
nawet mróz jej nie sprosta
do zabawy zawsze hoża
choć tajemnice swoje ma
kwiat na niej wyrasta sam
przy muzyce świerszczy
zawsze odradza się cudowna
zawsze piękna jest
chodź już pozgrabiamy liście
topiąc się w kolorach
niepohamowaną radością
przytulimy najpiękniejsze
na bukiety co uśmiech dadzą
radość oczom do wiosny...
...czujesz drżenie wspaniałości...?...