ból człowieka rozumie
łzy spuści słowem otuli
myślami odpłynie i wróci
Romantyk
w codzienności nie stręczy od ludzi
uśmiechem każdego pobudzi
doradzi też wapomoże
romantyzm ma w głowie
Romantyk
przez miłość w sercu
upojną nocą słodko zasypia
wchłaniając świeżość przestrzeni
ożywczymi barwami budzi się radosny
Romantyk
nie ma smętnej miny
świat baśniowy muzyką przepełniony
tylko ludzie widzą szarość
szarość przewiazaną płachtą nocy
Romantyk
światełko zawsze widzi
ponad ogień co pierś rozpala
ponad gwiezdnymi wrotami
Słońce zawsze wschodzi
nawet gdy nie widzimy
