mijając rozpędzonych nie raczy omijać.
zjawiska (prze)mijania nie pomińmy ciszą -
ciszyć się przyjdzie wszystkim; cieszą, póki słyszą.
za winy się obwińmy, nie karmmy karami,
do bytu (nie do zbytku) w tym byciu dotrwajmy,
tam śmierci już nie będzie - zostanie za nami.
paradoks niczym para ulotni się z łzami.
o mieniu (do)mniemanie też mnie nie ominie.
kiedy stanę się niczym, mniemanie też minie.
więc cieszmy się, nie ciszmy, bo było - nie było,
przemijać nie minąwszy ni minuty - miło.
