jasnych myśli więcej niż ciemne ciało
co po zieleni jeszcze stąpa
a błękit w złotej barwie uśmiech śle
ciepłym wiatrem co w przestrzeni wiruje
hacząc liść jak niejeden słowem
jak z tobą przestrzeń najpiękniejsza
oddycha swobodnie uśmiechając się
magnoliami stalowymi jak białym złotem
i jak woda gwiazdy szmaragdowe w oczach ma
tak w przestrzeni ciepły wiatr z uśmiechem
złocistą wodę daje zapach autostrady
na spokojnych falach niebieskich
jak w koralowej barierze
z otwartego morza mając przestrzeń
wodę,słońce i wiatr
wiatr co nigdy nie mrozi jak Arktyka
choć w bieli jest uśmiechem...
