co świat kołysze i w sobie mnie
zwłaszcza gdy niebo łączy z ziemią
w barwach słonecznych i ciepłych
tęczy uśmiechem co wysoko i nisko
nawet gdy zapada cichy zmrok
zawsze swoimi diamentami raczy
czerwień i złoto pod stopy ściele
srebrzystym złotem oczy posypuje
miłości uczuciem natury mocą
duszy źwierciadło ukazując
piękno swoje bogacto jak co roku...
...zawsze jest piękna i radosna
dla przyjaciół romantyczna
jak też intelektualna
niczym fizyka i chemia
w duchu humanistą jest
w botanice pantofelkiem
co samożywna jest
i co roku się odradza...
