Mijają lata, mijają dnie, Przemija życie jakby we śnie
Przemija młodość kwitną marzenia.
A nam zostają tylko wspomnienia
Życie jest piękne porywające Jest tak cudowne olśniewające
Jest tak jak róża, co się rozwija
Jest burzą, wichrem, który przemija
Wszystko na świecie przemija powoli
Pamięć o szczęściu i o tym, co boli
Wszystko przemija jak przeznaczenie
I tylko jedno zostaje nam Wspomnienie.
Czy można zaufać?
Oto jest pytanie..
Czy w zwykłej przyjaźni?
Jest to zaufanie?
Czy tajemnicę?
Można powierzyć?
Czy w to, że się nie wyda?
Po prostu wierzyć?
To, co jest Twoje
Dla siebie zostaw,
To jest zasada po prostu
Prosta.
