pięknie od samego rana
bo wiosna cudowny uśmiech śle
w czystym i świeżym powietrzu
aż ślimak z domku uciekł
dżownicy chcąc kroku dorównać
lecz wierzbę słoneczną zobaczył
i oczko w prawo rzucił raz w lewo
widząc leszczynę kotkami przystrojoną
co zrywać już ją można nie tylko myślami
i tańczyć przy niej jak tańczą ptaki
co kraj szeroki mają słońce i morze
rozświetlone spojrzeniem najgorętszym
słowem wiosny cudownej wiosny
co miodowy wiatr niesie wysiewem i wsiewem
słodki aromat dając choć piasek jeszcze chłodny
dzisiaj jeszcze tak trudno twórczość określić
kiedy niebo błękitne upalne lato ma
ziemia dopiero czarowną wiosnę
w której kwiat jak rajskie jabłuszko
pobudza rozkosz i wciąż pożądanie...
