świat się nie zmienił
my artyści
nadal podobni do cieni
krzyczymy za tobą mając serca rozdarte
eviva l'arte!
jak pożółkłe liście jesienią
w niepamięci błoto wdeptani
odradzamy się każdej wiosny
niczym syzyf tocząc swój kamień
i choć nikt nam za to nie płaci
jesteśmy bogaci!
niech filistrzy budują pałace
i piłaci artystów krzyżują
nasze dusze orłom podobne
ni bogowie ni diabli nie skują
za srebrniki nie sprzedam natchnienia
nie chcę złudzenia
cóż że biedni goli i bosi
że ze sztuki wyżyć się nie da
ona nas na niebiosa wynosi
jest cenniejsza od wina i chleba
rymy więcej od złota warte
eviva l'arte!
* z inspiracji wierszem, Kazimierza Przerwy-Tetmajera ,,Eviva l'arte "
