płonące ma zmysły
w niebiosach swój Raj
i uśmiech radości na Ziemi
jak w twoich ramionach
szczęśliwe są chwile
niosące ranki ciepłe noce
tak rozkoszny wiatr
słoneczne blaski diamentowe
Listopadem daje nutę wiosny
w słodkiej scenerii
mimochodem sam mówiłeś
nie lubisz kobiet bez wdzięku
zakryciem obabulonych
jeszcze do spania w kalesonach
też i ja nie lubię się grubo ubierać
już od dziecka nie cierpię ciężaru
większego na siebie brać
w którym nie ma czym oddychać
a i uciążenie w chodzie krok opóźnia
więc tak cudowna aura niech trwa
jak najdłużej w tej pięknej jesieni
w której złoto już ginie czerwieni koral
lecz cudowna świeżość zapach niesie
codziennie rankiem większą romantyczność
tak bez ukrycia w wielkim triumfie
dusza przecież do ciebie lgnie
zima temu nie sprosta szronem chłodu
bo klasycznie ciepło ziąb zniewala
przez miłość serca i duszy...
...przez człowieka zakochanego
to nie mądrość przeważa
tylko ciepło wnętrza co mgły nie ma
a szlachetność życia w bajecznym Świecie
jak szczęśliwa Księżniczka z:)
