tak może nie jeden/a powiedzieć
przez życie idąc małą chwilą
wiedząc iż jest jeden kwiat pustyni
pośród piasku co raz w życiu
nie tylko bielą zakwita
pośród piasku gdzie susza
a mając jego przy sobie
co roku uśmiech słońca daje
biel niewinności albo wdzięczność
z pielęgnowania jak człowieka
dziś tak poeta XXI wieku
nie wie iż alpejskie łąki
wiecznie zielone są jak u nas siano
na zabawy spontaniczne
jak życie beztroskie ciepłe i gorące
zwłaszcza kiedy Caffe Latte
nie tylko się pije
lecz ogląda na błękitnym molo
tak naturalnie w neutralnym beżu
jak oczy nocą nieodgadniony blask mają
jeszcze przy Rumie
to tylko serce w rytmie tańca gra
kiedy wiatr nie wieje w oczy...
