ze piękna.urodna,stali i patrzyli<br />
Podziwiali płatki kwiatu rozłożyste<br />
tak jak się podziwia czułe serce czyste<br />
wierzyli,ze zawsze będzie ich zachwycać<br />
z twarzy na twarz urok swych płatków przemycać.<br />
Chwalili ją wszędzie tam gdzie tylko byli...<br />
czasem człowiek niewie jak bardzo się myli<br />
i widzi tam piękno gdzie niema go wcale...<br />
róża też pozornie czuła się wspaniale...<br />
ale się zdarzyło co nieuniknione<br />
wiatr zabrał jej wszystko,co bylo chronione<br />
Jej prześliczne platki opadly na ziemię<br />
zniknęła niewinność...i ból w roży drzemie.<br />
Lecz jak kwiatek chwiejny może się obronić<br />
Kiedy nieustannie silny wiatr go goni...<br />
Dziś Ty jesteś różą ...a on...jak ten wiatr<br />
może Twoich płatków wcale nie jest wart.
