Przez które człowiek niewiejak przejść<br />
Wiele dni chłodnych,nocy mglistych<br />
Ran,które z serca nie mogą zejść<br />
<br />
Ileż jest smutku w oczach niejednych<br />
Łez ciągle gorzkich,koszmarnych snów<br />
Tyle niedoli w tych ludziach biednych<br />
Którzy o pomoc błagają znów.<br />
<br />
Lecz to nie wszystko,co życie niesie<br />
Bo pośród kolców róż wiele tkwi<br />
I na odległym,życiowym kresie<br />
W dobrych zmieniają się ludzi źli.<br />
<br />
Doceń ten smutek,przeżyć go trzeba<br />
By tak naprawdę czuć świata smak<br />
I gdzieś w oddali dosięgnąć nieba<br />
Którego czasem tak bardzo brak.