cieszyć się wolnością
iluzją rozdartą
przez szpony sokoła
być jak te ptaki
i błagać o ziarno
gdy mrozem i śniegiem
są okryte pola
być jak te ptaki
szukać gniazd zburzonych
i lękać się strachów
bo człowiek nieczłowiek
jak te gołębie
gdy się zjawi dekarz
i gniazdo i szczęście…
na nic wtedy skrzydła
więc po co nam skrzydła
kiedy nie umiemy
stąpać szlachetnie
po przepięknej ziemi
a wolność - gdzie wolność
któż ją obdarzony
może duch – ja nie wiem
pusto dźwięczy słowo
Z inspiracji wierszem kasandry 83 „ być jak ptaki”
http://www.granice.pl/wiersze.php?id=51&id2=86663
