styl zachwytem zachowuje
tylko pośród autentyczności
gdzie teoria znawcy
wytrawnego dobrego smaku
na siarę się nie łasi
jak w etyce polonistycznej
gdzie niezrozumiałość złodziejstwa
w utalentowaniu ułomność rodzi
bogactwa nie dając
godność osobistą w nałogu poniżają
sumienia niewolnictwem się stając
szkoda tylko kiedy to życie całe
słowa się składa a miłości szuka
szykanując innych w zasadzie
niezasadniczej gdzie samotność
niknie tylko nie na łączu
jeszcze z pretensjami po WS czy SW
jak Wyższej Szkole lub Szkole Wyższej
w nie samodzielności swojej
gdzie zaufanie się szybko traci
a traci szybko jak życie - wiesz...
...jak prosi się piesek...?...
