Zbudowany z murów oczekiwań
Rosnących z każdym zachodem słońca
Zakończony rzekomym nektarem szczęścia
Wielcy Bogowie Cywilizacji
Wydeptujący właściwe ścieżki
Wytyczyli już szlak pomyślności
Dla zagubionych ludzkich mrówek
Nie szukaj nici Ariadny!
Lecz spróbuj dostrzec światło nadziei
Opuścić labirynt swoją własną drogą
Choćbyś miał rozbić mur głową