Nie ma drugiego takiego słowa
tak bardzo bliskiego i słodkiego, do którego serce
niczym ptak wyrywa się z klatki piersi
które wyciska fontannę łez, lawinę śmiechu.
W nim zawiera się wszystko co ma znaczenie życia:
nieprzenikliwość kamyka i jasność kropli wody,
zapach skórki chleba i smak morskiego piasku,
czułość wiatru kołyszącego gałęzie drzew czereśni
lub nocującego wśród zielska przy stawie;
Ojczyzna to pacierz, goroby rodziców,
dobroć matki, sygnał żarzący się pod skórą
ona jest tylko zyskiem nigdy stratą
Ojczyzna większa jest od miłości nadzei
bo ona jest miłością i nadzieją
to dźwięk najczystszy, skurcz serca
Ojczyzna to dawne obyczaje, młode dziewczęta
wielkie słowa małe ciasne mieszkania
w nich rodzą sie przyszłi emigranci
Wzruszaj się ojczyzna jest poezją
jednym wielkim poematem o lasach i rzekach,
ludziach cmentarzach krwi i bliznach
to dom z ogrodem ze starą gruszą, wiersze w szufladzie
książki, fotografie, stare klucze, znaczki, pocztówki,
wschody i zachody słońca
Ojczyzna:
Jakie to magiczne słowo, bez niej nic nie znaczysz -
zaczarowany klucz do krainy wzruszeń -
w niej mieszkają duchy dzieciństwa, żyją obrazy oczu
marzenia niespełnione, które miały spełnić się dwadzieścia
lat później, dzisiesięć tysięcy kilometrów od niej
