szumem morza śpiewa
drzewa ubaw mają
trzepocząc ramionami
na złote korony czekają
pani jesień prześwity liczy
z rdzawych liści tka kobierzec
jarzębina z lichej nici
korale gubi tworząc jezioro
czerwone niczym przekwit
po akordzie
na szczęście słoneczko wyszło
Niebo w oczach zbękitniało
lico uśmiechnęło - mówiąc
jak dla miłości natura stworzona
tak dla człowieka Wiatr
cudowny roztańczony Wiatr
pokochaj