aż po zachód i przez noc
nie jeden kwiat więdnie liść
tak z nim człowiek
ze swojej ułomności
choć był w wielkiej doskonałoci
w ciszy odchodzi
do źródła wieczności
tak każdy ciągnie innych za sobą
i to wszystko co radość sprawiało
zostawia nam na Ziemi
miłosierny 'Dar Nieba'
albo srogą mękę...
